الهی…
الهی آواره ی این دنیای رنگارنگت شده ام…
دنیایی که جایگاه ما ولی از ما نیست…
الهی…
نمی دانم چه سود است از این آمدن و رفتن بی حاصل ما…
ولی این را خوب می دانم که رحمت تو بی حکمت نیست…
صبری شاید ما را…
الهی…
ما را به حال خود وامگذار که ریشه ی تنهایی ما را تا ابد در این دیار
غربت
زمین گیر کند..
بنمای خانه ام را..
تا لحظه ای در آن بیاسایم…
جانی تازه کنم..
نفسی بکشم…
خانه ی من کجاست..
کجاست…
نظرات شما عزیزان:
.: Weblog Themes By Pichak :.